رییس شورای شهر سرپل ذهاب گفته است که عذاب زلزله‌ در این منطقه ادامه دارد. مردم نه پول دارند، نه سرپناه، نه بهداشت. از کمکهای وعده داده شده به آنها خبری نیست. بعضی‌ها حاضرند کلیه خود را بفروشند تا خانه‌‌شان را بالا ببرند.خبرگزاری ایلنا روز جمعه ۲۳ شهریور به نقل از مجتبی جاسمی، رییس شورای شهر سرپل ذهاب از وضعیت اسفبار زلزله‌زدگان کرمانشاه خبر داد. رییس شورای شهر سرپل ذهاب به این خبرگزاری گفته است که مردم این منطقه وضع روحی و روانی ناشایست و بسیار نامساعدی دارند. چرا؟ دلایل یکی دوتا نیستند. وقتی رییس شورای شهر سرپل ذهاب مصایب را کنار هم ردیف می‌کند، تصویری فاجعه‌بار به دست می‌دهد؛ زلزله مدام تکرار می‌شود، مصالح گران است و خیلی‌ها فقط توانسته‌اند اسکلت خانه و کاشانه خود را بالا ببرند. ستادهایی که قرار بوده به مردم کمک کنند، آنها را تنها گذاشته‌اند. قرار بود به مردم آهن بدهند، که نداده‌اند. تعهداتی که نهادهای مسئول داده‌اند، محقق نشده است. اکثر روستاهای سرپل ذهاب آب آشامیدنی ندارند. ۸۰ درصد زیرساخت‌های شهری تخریب شده یا آسیب دیده است. تا اول مهر شاید چند مدرسه به شکل نمادین افتتاح شود. بقیه باید در کانکس دایر شوند. وضع بهداشت اصلا مناسب نیست. شهرداری پولی برای ارائه خدمات نمی‌دهد. امکانات شهرداری ناچیز و فرسوده است. مردم به هزینه خود آواربرداری کرده‌اند و اجاره دو میلیون تومانی برای بیل مکانیکی پرداخته‌اند. بنیاد مسکن باید این کار را انجام می‌داده که اعلام کرده نمی‌تواند. تنها ۲۰ درصد مردم در خانه‌های خود زندگی می‌کنند. همان ۲۰ درصد هم به خاطر تکرار زلزله ترجیح می‌دهند در کانکس زندگی کنند. بهای خانه به شدت پایین آمده و خیلی‌ها مسکن خود را به قیمتی نازل فروخته‌اند و با پولش در کرمانشاه سرپناهی رهن کرده‌اند. بسیاری از مستاجران که قرار بوده، زمین تحویل بگیرند همچنان بدون زمین هستند. به این همه مشکلات بیکاری جوانان در شهرستان سرپل ذهاب را هم باید اضافه کرد. یکی از محروم‌ترین نقاط ایران. این سطور خلاصه‌ایست از آنچه رییس شورای شهر سرپل ذهاب به خبرگزاری ایلنا گفته است. اما وضع نابسامان مردم را به ویژه از یک جمله رییس شورای شهر سرپل ذهاب می‌توان دریافت. او به خبرگزاری ایلنا گفته است: «مردمی هستند که حاضرند کلیه خود را بفروشند تا کار ساخت و ساز را انجام دهند؛ این درد است.» "آهن‌لرزه کرمانشاه" به گفته فرهاد تجری، نماینده کرمانشاه اساسا روند بازسازی در مناطق زلزله‌زده متوقف شده است. او به ایلنا گفته است: «کرمانشاه علاوه بر این‌که زمین لرزه دارد آهنلرزه هم دارد» او از عدم توجه مسئولان وزرات صنعت، معدن و تجارت و بنیاد مسکن در تامین آهن‌آلات شکوه کرده و گفته: «خروجی تقریبا صفر است» و به دلیل نبود آهنآلات در منطقه «روند بازسازی با رکود مواجه و متوقف شده است.» به گفته نماینده کرمانشاه: «مسئولین بنیاد مسکن و وزراتخانه‌ها خصوصا صنعت، معدن و تجارت از نجابت مردم درحال سوءاستفاده هستند.» او می‌افزاید: «امروز اکثریت مردم به جهت نبود آهن‌آلات برای بازسازی خانه‌های خود سرگردان هستند و روند بازسازی کاملا متوقف شده است.» صبر مردم تا کی؟ روز ۲۱ آبان سال گذشته زلزله‌ای با شدت ۳ / ۷ ریشتر سرپل ذهاب، قصر شیرین و کرمانشاه را لرزاند. صدها نفر کشته شدند، نزدیک به ۸۰۰۰ نفر زخمی. خانه‌های زیادی ویران گشتند، حتی آنها که نوساز بودند و ماحصل پروژه "مسکن مهر". زلزله به بحرانی سیاسی و اجتماعی تبدیل شد. مردم نومید و بی‌اعتماد به نهادهای دولتی خود برای کمک به زلزله‌زدگان به سوی غرب کشور به راه افتادند. کمک‌های بسیاری جمع شد، بدون سازماندهی درست و به موقع. در کوران این وضعیت خبرنگار خبرگزاری دانشجویی ایسنا در شرح مشاهدات مستقیم خود از وضعیت شهر، حال مردم را در سه واژه "غم، بهت و نگرانی" خلاصه کرد و نوشت: «مردم این شهر نگران و وحشت‌زده و به شدت نیازمند اقلام اولیه به خصوص آب هستند. در چمن مجموعه ورزشی احرا دائما بالگردهای ارتش و هلال احمر و اورژانس فرود می‌آیند و زمانی که برخی از مردم متوجه می‌شوند در این بالگردها اقلامی به خصوص آب وجود دارد سریعا به سمت آن می‌روند… با وجود تلاش‌ها اما مردم حجم و سرعت خدمات ارائه شده را ناکافی می‌دانند و نگران سرنوشت خود و خانواده‌شان هستند در شرایطی که در آستانه فصل سرما سقف بالای سرشان ویران شده و همه زندگی‌شان زیر صدها تن خاک دفن شده است.» بسیاری از کسانی که به سوی مناطق زلزلهزده شتافته‌ بودند، پس از مدتی آنجا را ترک کردند. زلزلهزدگان تنها ماندند. تنها چیزی که هنوز هم سایه خود را بر منطقه گسترده، خود زلزله است. زلزله‌ای که مدام تکرار می‌شود و روح و روان مردم را دائم می‌لرزاند. دست‌اندرکاران آنگونه که از سطور بالا برمی‌آید نه دغدغه مردم را دارند، نه توان و شایستگی رسیدگی به مشکلات بیشمار آنها را. حالا باز فصل سرما نزدیک می‌شود و مردم مناطق زلزله زده غرب ایران همچنان ناچارند سختی‌ها و کاستی‌ها را تحمل کنند. اما نماینده کرمانشاه می‌گوید: «این کاسه صبر مردم یک حدی دارد».