✍? سه شنبه 24 مهرگان 97، همراه به گروهی از دوستان فعال مدنی و خانواده زندانیان سیاسی بدیدار مادر ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی زندانی در رجائی شهر، رفتیم .
?خانه اجاره ای بسیار کوچک در روستای کیکاور، نزدیک رباط کریم و مادر پیر و بیمار که از سه سال پیش درگیر سرطان شد و دوبار عمل جراحی انجام داد، بزور خود را از روی تخت مندرسی که بروی آن دراز کشیده بود بلند کرد و نشست، با شنیدن اسم ابراهیم اشگ از دیدگانش سرازیر شد، در میان هق هق گریه گفت؛ یکسال است که ابراهیم را ندیدم، چشمانم سو ندارد و توان حرکت ندارم ، برای مرخصی ابراهیم وثیقه لازم است که در توان من نیست.
?همگی از دیدن وضعیت اسفبار این مادر دردمند متاثر شدیم، براستی چرا سازمان های مرتبط و همکیش این مسیحیان دربند هیچ حمایت و پشتیبانی از آنها نمی کنند ؟
?انسان ها به بهانه دین، آئین، عقاید و اندیشه های مشترک، گردهم جمع میگردند تا حامی یکدیگر باشند.
?این همه دستگاه عریض و طویل جهانی مربوط به مسیحیان وجود دارد چرا از یاری و کمک به پیروان گرفتار و خانواده رنجدیده آنان دوری می جویند؟
?به هر روی امیدواریم که دستگاه قضا تنها امید و آرزوی این مادر را که در فراغ فرزندش هر روز آب می شود را برآورد و شرایط دیدار آنها را فراهم نماید، البته آزادی این زندانی عقیدتی که در حال گذراندن حکم ۵ سال زندان و پس از آن ۲ سال تبعید خواهد بود ، هدیه ای گرانبها برای مادرش است.
? با امید به آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی
? فعال مدنی، زرتشت احمدی راغب
? ارتباط با اَدمین
@Consciousness_Justice
وب سایت
اینستاگرام
توئیتر
