-
کورش عرفانی – ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ دولت‌های معروف به وامانده (failed states) سرنوشت تاریکی دارند. در حالی که می‌دانند فروپاشی آنها حتمی است نمی‌دانند که فروپاشی چه زمانی روی می‌دهد. فرار دراز مدت و ساختاری آنها از خردگرایی لازم برای مدیریت دولتی، کشور را از «حیات بحرانی» به «بحران‌های حیاتی» هدایت می‌کند؛ بحران هایی که، اگر مهار نشوند، به عمر یک مجموعه خاتمه می‌بخشند، نه فقط به عمر دولت‌ها، که به عمر کشورها. نگاه کنید به سرنوشت سومالی، هائیتی، پورتوریکو و… رژیم جمهوری اسلامی ایران را وارد این فرایند کرده است. سیر زمینه سازی فروپاشی کشور اگر بخواهیم عمر نظام […]Read more...
-
کورش عرفانی، ۱ فروردین ۱۴۰۰ با به پایان رسیدن سده ی چهاردهم هجری شمسی در تاریخ ایران پا به قرن پانزدهم می گذاریم. ۱۴۰۰ خورشیدی بسیاری از ویژگی های ۱۳۰۰ خورشیدی را با خود یدک می کشد: کشور هنوز اسیر استبداد، فقر، هرج و مرج، بیسوادی، بیماری و آینده ای نامطمئن است. اگر در همین بازه ی صد ساله به سرنوشت برخی دیگر از کشورها، مانند ممالک اروپای غربی یا برخی از کشورهای جنوب شرقی آسیا را بنگریم می بینیم که این صد سال برای آن ها به چه میزان پیشرفت و ترقی با خود به همراه داشته است و […]Read more...
-
کورش عرفانی، ۲۷ اسفند ۱۳۹۹ در ادبیات سیاسی مرتبط با کشورهای دارای رژیم دیکتاتوری واژه ی «براندازی» به معنای پایین کشیدن حکومت و جایگزینی آن با یک حکومت متفاوت دیگر است. راه های براندازی به طور عمده «انقلاب» و «جنگ مسلحانه» می باشد. انقلاب، براندازی را با آوردن توده های مردم به خیابان ها وهجوم به ساختار دولتی صورت می بخشد و جنگ مسلحانه، با تکیه بر یک نیروی مسلح سازمان یافته چنین می کند. هر دو این ها کارهایی عظیم، پیچیده و نیازمند سطح بالایی از رهبری و به ویژه مدیریت است. رژیم جمهوری اسلامی به سرعت ماهیت دیکتاتوری […]Read more...
-
کورش عرفانی، ۱۱ اسفند ۱۳۹۹ در دهه‌های نخستین قرن بیست و یکم شاهدیم که سرعت تحولات در جهان به مرور بیشتر می‌شود. مجموعه هایی که توانایی سازگاری خویش با این ضرباهنگ نوین را نداشته باشند در مسیری می‌افتند که شامل چند مرحله است: ۱. ناتوانی و آشفتگی برای درک و فهم ویژگی‌های جدید موقعیت، ۲. مقاومت به خرج دادن، که ناشی از عدم درک روشن در مقابل ضرورت هایی است که این ویژگی‌ها پدید آورده‌اند، ۳. پرداخت هزینه‌های انسانی و مادی سنگین و صدمات و لطمات بسیار، به دلیل مقاومت غیر منطقی، ۴. فروپاشی ناشی از بالارفتن میزان این هزینه‌ها. […]Read more...
-
کورش عرفانی، ۳ اسفند ۱۳۹۹ سوم اسفندماه سال ۱۲۹۹ خورشیدی رضاخان سوادکوهی، فرمانده‌ی لشگر قزاق‌ها، به همراه سید ضیاء طباطبایی، روزنامه نگار و سیاستمدار، تحت نظر انگلیس‌ها، در ایران دست به کودتا زدند و قدرت سیاسی را در کشور به دست گرفتند. امروز که این مقاله نگاشته می‌شود سوم اسفند ماه ۱۳۹۹ خورشیدی است. یک صد سال زمان این دو دوره را از هم جدا و چند ویژگی مشترک این دو مقطع را به هم متصل می‌کند. این خصوصیات مشابه در ۱۲۹۹ و ۱۳۹۹ به این شرح است: حاکمیت استبدادی: در آن زمان حکومت استبدادی قجر مردم ایران را علیرغم […]Read more...
-
کورش عرفانی، ۲۲ بهمن ۱۳۹۹ انقلاب ایران در حالی به آغاز چهل و سومین سال حیات خود می‌رسد که خبر «کوه خوابی» در منطقه‌ی «شهرک علائین شهرری، در مفتح جنوبی، قلعه علیمون» منتشر شده است. پس از ۴۲ سال، سرانجام برخی از هموطنانمان به سبک زندگی انسان اولیه، یعنی «غار نشینی» روی آورده‌اند تا زنده بمانند. سران رژیم در این ایام به طور معمول از «برکات انقلاب» یا «دست آوردهای انقلاب» یاد می‌کنند. آیا این پدیده جدید را نیز جزو این‌ها و ایرادی بر پدیده «انقلاب» دانست؟ به برخی از انقلاب‌های تاریخ معاصر بشری که مراجعه کنیم می‌بینیم در خود […]Read more...
-
کورش عرفانی، ۱ بهمن ۱۳۹۹ شرایط ناشی از ظهور همه گیری کرونا در سراسر جهان بسیاری از داده های سیاسی و مبارزاتی سنتی را به چالش کشید؛ از جمله این که دولت نهادی است که می تواند بحران های جمعی از این گونه را مدیریت کند. دیدیم که، در بسیاری از موارد، این فرمول جواب نداد و ثروتمندترین دولت جهان، در آمریکا، شاهد بود که ۴۰۰ هزار نفر از شهروندانش جان خود را از دست بدهند. در ایران این به نحو مشخص وبارز پیدا شد و دولت به مرز فروپاشی ساختاری کشیده شده است. جا به جایی احتمالی قدرت در […]Read more...
مقالات و تحلیل ها