ادامه تجمع های کارگران و بازنشستگان در شهرهای مختلف ایران
تجمع های اعتراضی کارگران و بازنشستگان در شهرهای مختلف ایران ادامه یافت.
حدود ۸۰ نفر از کارگران شرکت‌های نازنخ و فرنخ روز سه شنبه ۶ شهریور به دلیل دریافت نکردن حقوق و معوقات خود، مقابل استانداری قزوین تجمع کردند.
به گزارش ایسنا این کارگران برای چندمین بار است که مقابل استانداری تجمع کرده‌اند، اما به گفته کارگران، مسئولان به مطالبات صنفی آنها رسیدگی نکرده و پاسخی نداده‌اند.
کارگران گروه ملی فولاد اهواز نیز روز سه شنبه در ششمین روز تجمع های خود در اعتراض به پرداخت نشدن ۴ ماه معوقات مزدی و تامین نشدن مواد اولیه لازم جهت راه‌اندازی دوباره فعالیت شرکت، در مقابل استانداری خوزستان تجمع کردند.
این کارگران پس از تجمع مقابل استانداری، دست به راهپیمایی زدند. آنها معتقدند که کارفرمای جدید توانایی مالی لازم را برای پرداخت دستمزد کارگران و حل مشکلات این واحد صنعتی بزرگ را ندارد.
همزمان، کارگران شرکت کارتن ایران در تهران برای دومین روز به تحصن و اعتصاب خود در اعتراض به اخراج چهارنفر از کارگران، ادامه دادند.
یکی از نمایندگان کارگران به خبرگزاری ایلنا گفت که این اعتصاب در حالی ادامه دارد که روز سه شنبه نیز مدیریت شرکت نگهبانی را ملزم کرد که بیست نفر از کارگران را به داخل راه ندهد.
همچنین جمعی از بازنشستگان فرهنگی روز دوشنبه در مقابل نهاد ریاست جمهوری در خیابان پاستور دست به تجمع اعتراضی زدند.
از جمله مهمترین موارد اعتراض این بازنشستگان، پایین بودن حقوق و پرداخت نشدن پاداش خدمت بوده است. معترضان که در سال ۹۶ بازنشسته شده اند، به رغم اختصاص مبلغ ۳۴۰۰ میلیارد تومان برای پرداخت پاداش خدمت شان هنوز این پاداشها را به طور کامل دریافت نکرده‌اند. بازنشستگان فرهنگی پیش از این نیز در مقابل مجلس و دیگر نهادهای حاکمیت در اعتراض به وضعیت شان تجمعات اعتراضی برگزار کرده بودند.
رکود اقتصادی، ورشکستگی واحدهای تولیدی و سوءمدیریت موجب شده است که بسیاری از کارگران از دریافت حقوق و مزایای کار محروم شوند و بیکاری در ایران روز به روز شدت یابد، به طوری که طی یکسال گذشته تقریبا هر روز یک یا چند تجمع اعتراضی توسط کارگران صورت گرفته است.
برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که در یکسال گذشته بیش از شش هزار تجمع کارگری برگزار شده که بیشتر در اعتراض به پرداخت نشدن چندین ماه حقوق، اخراج گروهی، بلاتکلیفی پس از واگذاری کارخانه‌ها به بخش خصوصی و پایین بودن دستمزدها صورت گرفته است.
