کنترل حمل هوایی جنگ‌افزار سهل‌تر از کنترل زمینی آن است. جمهوری اسلامی ایران موفق شده است یک راه زمینی برای حمل جنگ‌افزار به سوریه ایجاد کند؛ راهی که از مناطق مرکزی عراق عبور می‌کند. این امر باعث نگرانی اسرائیل شده است.سایت "اشپیگل آنلاین" روز دوشنبه ۱۶ ژوئیه (۲۷ تیر) با انتشار مقاله‌ای به موضوع حمل جنگ‌افزار از سوی سپاه پاسداران برای پشتیبانی و حمایت از رژیم اسد پرداخته است. مقاله‌ای به قلم دومینیک پترز و کریستوف سیدو. نویسندگان این مقاله، مسیر زمینی حمل جنگ‌افزار از طریق خاک عراق به سوریه را "پل زمینی" انتقال سلاح به نیروهای اسد نامیده‌اند. این مسیر زمینی از طریق عبور از مناطق مرکزی عراق امکان انتقال جنگ‌افزار برای ارتش اسد و شیعیان سوریه را فراهم می‌کند. خبرنگاران این رسانه نوشته‌اند که جمهوری اسلامی با استفاده از این "پل زمینی" موفق به ارسال سلاح بیشتر به سوریه شده است. اکنون سخن از برچیده شدن آخرین پایگاه نظامی آمریکا در سوریه است؛ پایگاهی که در نزدیکی مسیر حمل سلاح به سوریه واقع است و برچیدن آن، عملا امکان حمل سهل‌تر سلاح را برای سپاه پاسداران ایجاد می‌کند. کنترل و نظارت بر حمل سلاح پیش از ایجاد این "پل زمینی" جمهوری اسلامی ناگزیر بود که از طریق هوایی جنگ‌افزار برای دولت اسد ارسال کند. به باور نویسندگان این مقاله، کنترل حمل هوایی سلاح و جنگ‌افزار برای ارتش اسرائیل به‌مراتب سهل‌تر از حمل زمینی است. به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید ارتش اسرائیل تا کنون بارها حمل هوایی سلاح به سوریه را ردگیری کرده و موفق شده است پس از آن با حمله هوایی، این جنگ‌افزارها را منهدم کند. حال آنکه، نظارت بر حمل زمینی جنگ‌افزار برای ارتش اسرائیل بسیار دشوار است. جمهوری اسلامی می‌تواند کامیون‌های حامل سلاح را همراه با کامیون‌های غیرنظامی روانه سوریه کند و از این طریق امکان ردگیری و انهدام این کامیون‌ها را دشوار سازد. مسیر زمینی حمل سلاح پیروزی نظامی سپاه پاسداران و متحدان آن در نبرد علیه داعش باعث افزایش نفوذ ایران در عراق شد. نویسندگان گزارش یاد شده با اتکا بر تحلیل کارشناسان نظامی غرب و اسرائیل اعلام کرده‌اند که جمهوری اسلامی با استفاده از نفوذ خود در عراق بر آن است تا بر حمل زمینی سلاح به مناطق مرزی سوریه و لبنان با اسرائیل بیافزاید. حمل بیشتر سلاح به مناطق مرزی اسرائیل، باعث نگرانی دولت این کشور شده و حملات هوایی اسرائیل در هفته‌های گذشته را در پی داشته است. در اواسط ماه ژوئن ارتش اسرائیل اقدام به حمله به محلی در نزدیکی ابوکمال کرد. ابوکمال با مرز اسرائیل فاصله زیادی دارد و منطقه‌ای است در مرز سوریه و عراق که تحت نفوذ شیعیان عراق و گردان‌های "کتائب حزب‌الله" است. گروه کتائب حزب‌الله پس از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و با پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران ایجاد شد؛ گروهی کمابیش شبیه به حزب‌الله لبنان. رژیم اسد مسئولیت حمله به ابوکمال را متوجه نیروهای مبارزه با داعش به رهبری آمریکا می‌داند. حال آنکه نویسندگان مقاله یاد شده بر اساس گزارشی که اخیرا در "وال‌استریت ژورنال" منتشر شده بود، نوشته‌اند که سرنخ این حملات به اسرائیل و ارتش آن کشور برمی‌گردد. سپاه پاسداران با حمل زمینی سلاح از طریق مناطق مرکزی عراق و از مرز ابوکمال این جنگ‌افزارها را به دست نیروهای نظامی سوریه می‌رساند. پایگاه آمریکا در تنف تنف یک نقطه استراتژیک به شمار می‌رود. روستایی است در سوریه و در مرز این کشور با دو کشور عراق و اردن. از این‌رو، ارتش آمریکا در نبرد خود علیه داعش اقدام به ایجاد یک پایگاه نظامی در این روستا نمود. اکنون خبر می‌رسد که آمریکا بر آن است تا آخرین پایگاه نظامی خود، یعنی پایگاه تنف را نیز برچیند. روسیه بارها خواستار خروج نیروهای آمریکایی از تنف شده و حضور آمریکایی‌ها در این روستا را نقض حاکمیت دولت سوریه دانسته است. گفته می‌شود که یکی از موضوعات مورد گفت‌وگوی رهبران آمریکا و روسیه در هلسینکی، موضوع پایگاه تنف بوده است؛ موضوعی که در چارچوب گفت‌وگو بر سر تحولات سوریه از جمله محورهای گفت‌وگوی بین پوتین و ترامپ بوده است. به باور تحلیلگران نظامی که نویسندگان مقاله یاد شده به اطلاعات آنها رجوع داده‌اند، خروج آمریکا از تنف، راه ارسال جنگ‌افزار از سوی سپاه پاسداران برای نیروهای سوریه و همچنین حزب‌الله لبنان را تسهیل خواهد کرد. دولت اسرائیل و نخست وزیر این کشور، بنیامین نتانیاهو، نگران حضور نیروهای نظامی ایران در سوریه هستند. هفته گذشته، نتانیاهو در همین رابطه به مسکو سفر کرد و در جریان دیدار و گفت‌وگوی خود با ولادیمیر پوتین از او خواست که به حضور نظامی ایران در سوریه خاتمه دهد. نخست‌وزیر اسرائیل پس از گفت‌وگو با پوتین، روز یکشنبه ۱۵ ژوئیه و پیش از آنکه ترامپ برای دیدار و گفت‌وگو با پوتین عازم هلسینکی شود، در تماس تلفنی خود از ترامپ خواست تا در زمینه پایان دادن به نفوذ و حضور نظامی ایران در سوریه اقدام کند.
ایران از طریق خاک عراق برای بشار اسد سلاح ارسال می‌کند
