کنفرانس یاد شده شروعی نامعمول داشت. فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که میزبان این نشست است، ویدئویی از یک دختر شش ساله سوری پخش کرد. این دختربچه که فرح نام دارد، در خلال جنگ به دنیا آمده و در کمپ آوارگان بزرگ شده است. او در این ویدئو گفت می‌خواهد شاعر شود چون شعر موجب شادی انسان‌ها میشود.
خانم موگرینی گفت، ما برای این دختربچه و برای همه مردم سوریه اینجا جمع شده‌ایم.
وزیر خارجه آلمان در بدو ورود به بروکسل اعلام کرد که برلین یک میلیارد یورو در سال ۲۰۱۸ برای کمک به سوری‌ها می‌پردازد. هایکو ماس گفت: «این سهم ماست برای غیرنظامیان و هم‌چنین مراقبت از آوارگانی که درلبنان، اردن و ترکیه به کمک نیاز دارند.»
ماس افزود اصلی‌ترین اولویت باید پشتیبانی از مردم غیرنظامی سوریه باشد و دومین خواست اروپا این است که راهی برای آتش‌بس پایدار و تداوم مذاکرات صلح در سوریه پیدا شود.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در سوریه ۱۳ میلیون نفر نیازمند کمک‌های انساندوستانه‌ای هستند که سازمان ملل و نهادهای زیرمجموعه و همکار این سازمان وظیفه تامین آنها را بر عهده دارند. مارک لوکوک، معاون دبیرکل سازمان ملل پیش‌تر گفته است که آنها حداقل ۳/۵ میلیارد دلار لازم دارند.
هدف کنفرانس جهانی کمک مالی به سوریه پیش از هر چیز، رسیدگی به نیازهای انسانی غیرنظامیان سوری است. هم‌چنین قرار است بحث شود که چگونه می‌توان اهداف و تلاش‌ها برای یافتن یک راه‌کار مسالمت‌آمیز در جنگ سوریه را منسجم و دست‌یافتنی کرد.
آلمان در کنفرانس کمک مالی به سوریه در سال ۲۰۱۷ نیز بزرگ‌ترین پرداخت کننده بود. از زمان شروع جنگ داخلی در سوریه در سال ۲۰۱۲، برلین ۴/۵میلیارد یورو کمک مالی کرده است. سال گذشته کشورهای کمک‌کننده با پرداخت ۶/ ۵ میلیارد کمک مالی موافقت کردند.
لزوم فشار مسکو و تهران به اسد
برای اتحادیه اروپا جای هیچ تردیدی نیست که کلید صلح سوریه دست مسکو و تهران است، زیرا این دو کشور اصلی‌ترین متحدان بشار اسد هستند. فدریکا موگرینی در بروکسل گفت لازم است روسیه و ایران به دمشق فشار بیاورند تا اسد را به پای میز مذاکرات تحت نظارت سازمان ملل بنشانند.
در جنگ داخلی سوریه، رژیم بشار اسد از نظر نظامی دست بالا را دارد و نگرانی غرب این است که ارتش سوریه پس از پیروزی‌های اخیر، به انتقامجویی دست بزند. بر همین اساس، کشورهای غربی تلاش‌هایشان را روی راه‌کارهای سیاسی متمرکز کرده‌اند.
اروپایی‌ها شکایت می‌کنند که سوریه صحنه جنگ نیابتی و ملعبه بازی شطرنج قدرت‌های آنها شده است. این تعبیر را فدریکا موگرینی نیز در شروع کنفرانس بروکسل به کار برد و هشدار داد که “سوریه تخته شطرنج نیست.”
