تنها صد سال لازم بود تا پدیده ای که خود را با دروغ و تحریف و جعل تاریخ، «قدیمی ترین تاریخ و تمدن بین النهرین» جلوه می داد جنس پلید، ساختار پوشالی و ماهیت تقلبی خویش را نشان دهد: افسانه ی قلابی سرزمین موعود اسرائیل در حال فروپاشی است.

صهیونسیم اسرائیل به مثابه ایدئولوژی پلیدی مطلق در پی آن بوده و است که با غلبه بر هر آن چه اخلاقی، عقلانی و انسانی است، آدم ها را به «شر مطلق» عادت دهد. دهه‌ها در این زمینه زحمت کشیده بود تا با تولید و گسترش انواع مواد مخدر سنتی و صنعتی، فساد هالیوودی، فحشا و پورن و تولیدات مخرب مذهبی، جهان به نوعی ذلت پذیری و خفت پذیری ناشی از مسخ توده ها خو بگیرد.

باید اعتراف کرد که این هیولا تا حد زیادی در این امر شرورانه موفق بوده است، اما شاید نه آن قدر که لازم بود تا در 2023 وقتی گام آخر را، به بهانه ی انتقام از حماس در نوار غزه و در واقع برای محو بشریت، آغاز می کند، جهان آماده ی پذیرش منفعل و کامل لجن زار متعفن مورد علاقه ی صهیونیسم ضد انسان باشد.

سایکوپت های قاتلی که دولت اسرائیل را تشکیل می دهند تصور می کردند چون گندیده مغزهایی مانند جو بایدن در آمریکا، اولاف شولتز در آلمان و ریشی سوناک را در بریتانیا زیر فرمان خود دارند می توانند به مراحل پیشرفته ی جنایت سالاری خویش وارد شده و برای تصرف خاورمیانه، ساختن اسرائیل بزرگ و استقرار «حکومت جهانی یهود» با هدف به بردگی کشیدن کل بشریت، اقدام کنند.

اما طبق معمول که سایکوپت ها کنترلی بر هیجانات مالیخولیایی ناشی از ایرادات درونی سیم کشی مغز بیمار خود ندارند، این بار هم باز از هول حلیم حکومت جهانی یهود به دیگ تاریخ متنفر از نسل کشی اسرائیل افتادند.

یکی از لجن مغزهای آنها که او را به عنوان «فیلسوف» هم معرفی کرده بودند -و بعد معلوم شد که یک جنایتکار و بیمار کودک کش است- شاید بهترین نمونه از این تعفن های نوین بشریت باشد.

هراوی: شاخص لجن صفتی فکری

یووال نوح هراوی که چیزی بیشتر از یک مادون روشنفکر بی مایه ی نبود را برای سالها در بوق های صهیونیستی با عنوان پرطمطراق فیلسوف و مورخ جا انداختند. او برای خود وجهه ای کاذب ساخت و به عنوان مشاور آدمخواران «مجمع داووس» پذیرفته شد تا در ریشه  کن کردن اندیشه ورزی و اخلاق مداری به هیولاهای سرمایه داری و صهیونیسم مشاوره دهد.

بعد از هفتم اکتبر این هفت‌تیرکش-فیلسوف به صحنه آمد و حکم داد که لازم است تمام مردم نوار غزه قتل‌عام شوند، البته اسم آن را گذاشت «ضرورت شکست دادن حماس». نفرت جهانی از این قاتل تبهکار که فتوای نسل کشی صادر می کرد سبب شد که چند ماهی گور کثیفش را از انظار عمومی گم کند. موش وار در خفا پنهان و منتظر شد تا شاید همدستان آدمکش او در کابینه ی نتانیاهو و ارتش تروریست اسرائیل کار دو میلیون و 300 هزار فلسطینی مظلوم و بی دفاع را تمام کنند تا این حرامزاده ی فکری بعد از آن بیاید و در وصف «قهرمانی های آدمخواران اسرائیل در پیشرفت بخشیدن به تاریخ مادون بشرها» را بنویسد؛ اما خبری نشد و ملت همیشه قهرمان و جاویدان فلسطین، کشته و قتل عام شد، اما سر خم نکرد. به همین خاطر، فیلسوفک قاتل مجبور شد برای کسب نان دوباره آفتابی شود و این بار، در مقاله ای در روزنامه ی اسرائیلی هاآرتص مجبور به اعتراف شده است که نظام جنایت پیشه ای که تا این حد به آن دل بسته  و امیدوار بود تا بتواند حکومت جهانی صهیونیسم را در کهکشان راه شیری برپا کند دارد می رود که از درون بپاشد. آش پرتعفن صهیونیسم به قدری شور شده که حتی لاشخورانی مثل هراوی آن را خورده و بالا آورده اند.

نویسنده ی آدمکش در مقاله ی خود تحت عنوان «در یک قدمی شکست هستیم» مجبور شده است اعتراف کند که مگس مغزهای صهیونیسم حاکم بر اسرائیل، آینده ی این تمامیت قلابی پرحماقت و پرجنایت را به طور جدی به خطر انداخته اند و باید سریعتر کار مدیریت کشور را به حرام زادگانی دیگر واگذار کنند.

هیچ چیز بهتر از رجوع به اصل رخداد نیست. در این قسمت، به عنوان نمونه، بخش هایی از این مقاله که گویای فاجعه ی در راه برای یووال هراوی و همپالکی هایش است، یعنی فروپاشی صهیونیسم تروریست و مجموعه ی اشغالگر اسرائیل، گزینش کرده ایم. نوشتار پر سوز و گداز وی بیشتر به یک اعتراف نامه ی شکست تاریخی شباهت دارد تا شرح یک فاجعه ی سیاسی:  

·         “بنیامین نتانیاهو و شرکای سیاسی او بارها ثابت کرده‌اند که برای اتخاذ چنین تصمیماتی مناسب نیستند.

·         سیاست‌هایی که آنها سال‌ها دنبال کرده‌اند، اسرائیل را به مرز نابودی رسانده است.

·         آنها تا به حال هیچ پشیمانی از اشتباهات گذشته خود نشان نداده و تمایلی به تغییر جهت نداشته‌اند.

·         اگر آنها به این شکل از سیاست‌گذاری ادامه دهند، ما و کل خاورمیانه را به سمت نابودی خواهند برد. 

·          به‌جای عجله در جنگ جدید با ایران، ابتدا باید از شکست‌های اسرائیل در شش ماه جنگ گذشته درس بگیریم.

·         کابینه نتانیاهو نتوانسته است همه گروگان‌ها را آزاد کند و حماس را نیز خلع‌سلاح نکرده است. بدتر از آن، این اقدام عمداً یک فاجعه انسانی را بر ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار فلسطینی در نوار غزه تحمیل کرد و در نتیجه پایه‌های اخلاقی و ژئوپلیتیکی موجودیت اسرائیل را تضعیف کرد.

·         فاجعه انسانی در غزه و وخامت اوضاع در کرانه ی باختری، هرج ‌و مرج منطقه‌ای را شعله‌ور کرده.

·         اگر رفتار خود را در قبال فلسطینی‌ها تغییر ندهیم، غرور و کینه‌توزی ما بلایی تاریخی بر سر ما خواهد آورد.

·         پس از شش ماه جنگ، بسیاری از گروگان‌ها هنوز در اسارت هستند و حماس همچنان روی پای خود است.

·         علاوه بر غزه، جایگاه بین‌المللی اسرائیل نیز ویران شده است و ما اکنون حتی توسط بسیاری از دوستان سابق خود منفور و طرد شده‌ایم

·         ما منابع کافی به اندازه روسیه نداریم.

·         بدون پیوندهای تجاری، علمی و فرهنگی با سایر نقاط جهان و بدون اسلحه و پول آمریکایی، خوش‌بینانه‌ترین سناریو برای اسرائیل، تبدیل شدن به کره شمالیِ خاورمیانه است.

·         دولت نتانیاهو این فرصت تاریخی را هدر داد.

·         دولت نتانیاهو نتوانست از پیروزی‌های خود در میدان نبرد برای دستیابی به توافق بر سر آزادی همه گروگان‌ها و پیشبرد نظم سیاسی جایگزین در غزه استفاده کند. 

·         متحدان ما یکی پس از دیگری از آنچه در غزه می‌گذرد وحشت‌زده شده‌اند و یک به یک خواستار آتش‌بس فوری و حتی تحریم تسلیحاتی اسرائیل هستند.

·         کشورهای عربی میانه‌رو که منافع‌شان با منافع ما همخوانی دارد و از ایران، حزب‌الله و حماس می‌ترسند، در همکاری با ما، درحالی‌که ما مشغول ویران کردن غزه هستیم، مشکل پیدا کرده‌اند.

·         نسل‌ جوان در ایالات متحده و در سراسر جهان اکنون اسرائیل را کشوری نژادپرست و خشن می‌دانند که میلیون‌ها نفر را از خانه‌هایشان اخراج می‌کند، کل جمعیت غزه را به گرسنگی واداشته و هزاران غیرنظامی را بدون دلیل و تنها برای انتقام گرفتن، می‌کُشد.

·         نتایج این رفتارها نه‌تنها در روزها و ماه‌های آینده، بلکه برای دهه‌های آینده محسوس خواهد بود.

·         حتی در بدترین لحظات ۷ اکتبر، حماس به شکست اسرائیل نزدیک نشد. اما سیاست ویرانگر دولت نتانیاهو پس از ۷ اکتبر، اسرائیل را در معرض خطر موجودیتی قرار داده است...”

این ها فقط نمونه هایی بود از زوزه های پرعجز این شغال زخمی فیلسوف نمای بچه کش که از بی عرضگی و حماقت سیاستمداران پلید و نظامیان آدمخوار قوم خود به حدی سرخورده است که چرا به این سرعت موجودیت تمامیت قلابی قو برگزیده را به خطر انداخته اند.

سرنوشت تباه صهیونیسم

به این ترتیب می بینیم که سر گاو وحشی و آدمخوار صهیونیسم در خمره ی حماقت های جنایتگرانه ی خود گیر کرده است:

1.      هیچ پیروزی نظامی مهمی برای تل آویو به دست نیامده است.

2.      توسری خور اسرائیل در حال ملس شدن است و خاک این کشور که قرار بود «امن و دست نیافتنی» باشد اینک محل موشک پراکنی و پهبادبازی های هر گروه شبه نظامی در منطقه است: حماس از نوار غزه و لبنان، حوثی ها از یمن، حزب الله از لبنان، حشد الشعبی از عراق، نیروهای متنوعی از سوریه و… در یک کلا، هر که از راه می رسد یک توسری بر ملاج سرزمین امن یهووه می کوبد.

3.      اقتصاد قلابی و بادکرده ی اسرائیل در حال فروپاشی است و برای همین، سگ دست آموز کاخ سفید بازهم برایشان 26 میلیارد دلار از پول مالیات مردم مظلوم آمریکا را فرستاد تا شهروندان اسرائیلی همدیگر را زنده زنده نخورند.  

4.      جامعه ی اسرائیل دچار تشتت، دوگانگی، ترس، فرار -یا همان مهاجرت معکوس- است و شانسی برای همبستگی مجدد ندارد. اطمینان از فردایی مطمئن از میان رفته و اینک هر شهروند اسرائیل به قلابی بودن مجموعه ی حقه بازی اشغالگری که به اسم کشور ساخته بودند پی برده است و به فکر بهره بردن از پاسپورت دیگر خود است.  

·         چهره ی بین المللی اسرائیل در حد یک دولت هیولاوش مورد تنفر مافیایی نسل کش تقلیل پیدا کرده است. این کشور اینک می رود که به عنوان «ننگ تاریخ بشری» به رسمیت شناخته شود. جهان بیشتر از هرچیز و هر زمان تنفر از صهیونیسم را تجربه می کند.  

·         پیمان زورکی ابراهیم و امثال آن به سرنوشتی نامعلوم  دچار شده و می تواند هر رهبر خائن عربی را که به سویش رود به سرنوشت «انور سادات» مبتلا سازد.  

·         و بحران های درونی کشورهای ابله و جنایت پیشه ی  حامی اسرائیل می رود که به این بهانه سر باز کند: آمریکا، بریتانیا، آلمان و امثال آن باید در انتظار شکاف های جدی اجتماعی و فرهنگی و سیاسی در درون خود باشد. برخی صحبت از جنگ داخلی ممکن در آمریکا می کنند.

همگی این عوامل خبر از آن می دهد که در حالی که صهیونیست ها می خواستند فرصت 7 اکتبر را به گشایشی برای توسعه ی اسرائیل تبدیل کنند، اینک با حماقت و جنایت ضد بشری خود، کل تمامیت قلابی اسرائیل را به خطر انداخته اند.

نسل جوان در کشورهایی مثل آمریکا و ممالک اروپایی که قرار بود نقش آدم هایی ابله و نوکر صهیونیسم را درآینده بازی کنند به جوانانی آگاه و با وجدان که به طور عمیق متنفر از تمام وجود اسرائیل هستند تبدیل شده اند.

دانشگاه های آمریکا که یکی از مراکز اصلی نفوذ لابی صهیونیسم اسرائیل بوده است به یک بمب انفجاری ضد صهیونیستی و تا عمق وجود متنفر از نسل کشی اسرائیل تبدیل شده اند. تضاد میان شهروندان و سیاستمداران فاسد در این کشورهای نوکرصفت به اوج تازه ای رسیده که پایه های دمکراسی پوشالی را در این کشورها به لرزه درمی آورد.

در ایران نیز رژیم دست نشانده ی صهیونیسم پس از ارائه ی خدمت «نمایش حمله» و یاری رسانی به تل آویو برای دریافت میلیاردها دلار کمک بلوکه شده در کنگره ی آمریکا، اینک به خشونت عریان علیه زنان و نیز به راه انداختن موج جدید اعدام مخالفان، مانند هنرمند مبارز توماج صالحی، روی آورده است. بیت رهبری همدست نتانیاهوست و می داند که اگر آفتاب عمر اربابش در اورشلیم لب بام است کار او هم تمام است و بنابراین باید برای قتل عام شورشی های گرسنه ی ایران آماده باشد.

پس، می توان نتیجه گرفت که امپراتوری مگس مغزهای خاورمیانه در حال سقوط است و فیلسوف کودن کودک کش آنها نیز بر همین گواهی می دهد. البته این سقوط نه برای فرداست نه به طور خودکار. نیاز به کار سازمان یافته و هدفمند آزادیخواهان جهان دارد تا بتوانند این غده ی سرطانی پلید در فاز آخر عمر خویش را از پیکر بشریت بزدایند.

توجه داشته باشیم! این یک فاز حساس در تاریخ بشر است. نگارنده به سهم خود در مقاله ی پیشین خویش تحت عنوان « آینده ی بشریت و سرطان سرمایه داری-صهیونیسم» اظهار داشت که امید برای رهایی از این هیولای ضد بشر اندک، اگر نه، ناموجود است. اما وقتی آدمکشانی مثل این فیلسوفچه می آیند و اعتراف به شکست می کنند نقطه ی روشنایی در ذهن نقش می بندد که شاید آنها بهتر از حال زار و فلاکت درونی خود خبر دارند و وقتی زوزه های ترس از انهدام را سر می دهند هنوز جای امیدی باشد.

 اگر انسان های آگاه و مسئولیت پذیر بسیج شوند و به طور منظم و منضبط به مبارزه ای که آغاز شده است بپیوندند، شانس این وجود دارد که با دفن صهیونیسم تروریست و انحلال تمامیت اشغالگر اسرائیل و ادغام کسانی که در این کشور باقی می مانند در یک فلسطین واحد دمکراتیک، جهان به سوی نجات و صلح برود.

اما اگر دیر بجنیم، هیولایی به اسم صهیونیسم که در حال حاضر مغز هیولای بزرگتری به اسم سرمایه داری را هک کرده است و آن را به ماشین احمق انسان کشی تبدیل کرده، جهان و بشریت را به سوی نابودی و انقراض خواهد برد.

نجات جهان و بشریت از شر سرطان سرمایه داری و صهیونیسم ممکن اما مشروط است، باید دید که می خواهیم یا خیر. انتخاب با ماست.#

برای دنبال کردن برنامه های تحلیلی نویسنده به وبسایت تلویزیون دیدگاه مراجعه کنید: www.didgah.tv

جهت اطلاع از نظریه‎ ی «بی ‎نهایت ‎گرایی» به این کتاب مراجعه کنید: «بی‌نهایت ‎گرایی: نظریه ‎ی فلسفی برای تغییر» www.ilcpbook.com

آدرس تماس با نویسنده: korosherfani@yahoo.com

توئیتر:  KoroshErfani@