بازیگرانی از ایران، کارگردانانی از هند و سمبلی از هالیوود. قدیمی‌ترین فستیوال فیلم آسیا با چنین ترکیبی از حاضران رو به پایان است. رضا میرکریمی، دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر، به پرسش‌‌‌های گزارشگر دویچه‌ وله پاسخ می‌دهد.سی و ششمین دوره فستیوال جهانی فیلم فجر (۳۰ فروردین – هفتم اردیبهشت) در آستانه اختتام قرار دارد؛ جشنواره‌ای که مهم‌ترین رویداد بین‌المللی سینمایی ایران تلقی می‌شود و در سال جاری صحنه نمایش حدود ۱۲۰ فیلم کوتاه و بلند در بخش‌های مختلف بود.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

ترزا تروپر، گزارشگر دویچه وله، با رضا میرکریمی، دبیر جشنواره، گفت‌و‌گویی پیرامون ویژگی‌های فستیوال جهانی فیلم فجر و چشم‌اندازهای آتی آن انجام داده است. این فیلم‌ساز ۵۲ ساله که از سال ۱۳۹۴ دبیری فستیوال را بر عهده دارد، کارگردان فیلم‌هایی چون “یه حبه قند”، “زیر نور ماه” یا “خیلی دور، خیلی نزدیک” است. فیلم‌هایی که در جشنواره‌های دیگر دنیا جایزه گرفته و تحسین شده‌اند.

دویچه وله: اقای میرکریمی وجه تمایز جشنواره بین‌المللی فجر با سایر فستیوال‌های بزرگ فیلم در چیست؟

رضا میرکریمی: ما پرسابقه‌ترین جشنواره فیلم در آسیا هستیم و به فیلم‌سازان و بازیگران گمنام منطقه، شانسی برای شناخته شدن می‌دهیم. به طور مثال آثاری از هنرمندان افغانستان، ناحیه آناتولی یا قفقاز را به نمایش می‌گذاریم.

سوژه ‌فیلم‌های این جشنواره، عمدتا حول مشکلات خانوادگی و فرهنگی یا مبارزات استقلال‌طلبانه کشورها دور می‌زنند. ما می‌خواهیم درهای فستیوال برای همه باز باشد تا به سهم خودمان، در این زمینه‌ها آگاهی‌بخشی کنیم.

جشنواره ۳۶مین دوره خود را برگزار می‌کند. فستیوال در طول سالیان، شاهد چه تغییراتی بوده است؟

طی سه سالی که من دبیر فستیوال جهانی فجر شده‌ام، ارتباط خوبی با دولت داشته‌ایم. برگزارکننده جشنواره، دولت است اما به ما اعتماد دارد و دست‌مان را باز می‌گذارد تا به تشخیص خودمان کارها را انجام دهیم. این آزادی عمل نه فقط شامل فیلم‌سازان یا بازیگران، بلکه شامل بازدیدکنندگان هم می‌شود.

جشنواره فیلم فجر، امکانی برای تماس فیلم‌سازان ایرانی و خارجی نیز هست. در حال حاضر میزان همکاری‌ها چگونه است؟

تلاش ما این است که واسطی برای ارتباط و شراکت سینمای ایران با خارج از کشور باشیم. در حال حاضر و دراین زمینه، تولیدات مشترک زیادی وجود دارد؛ پیش از همه با کشورهای منطقه مانند افغانستان، هند، جمهوری آذربایجان، عراق، ارمنستان یا ترکیه.

این البته هنوز کافی نیست و باید بیشتر تلاش کنیم؛ چرا که بازار فیلم در منطقه گسترده است و سینمای ایران ظرفیت‌های بالایی دارد. ما داریم قدم به قدم جلو می‌رویم و در مسیر خوبی قرار داریم. امیدوارم طی ده سال آتی، به گرانیگاهی در زمینه معرفی استعدادها و فیلم‌ها در منطقه مبدل شویم.

در سال جاری، اولیور استون، کارگردان آمریکایی میهمان ویژه جشنواره فجر بود. نقش هنر در نزدیک ‌کردن کشورها به یکدیگر چیست؟

اولیور استون اینجاست چون نقش بسیار بزرگی در عرصه سینما در سطح جهان دارد. او در تهران چند کارگاه آموزشی برگزار کرد و با بسیاری افراد دیدار داشت. امیدواریم او در آینده نیز به ایران بیاید و این موضوع هیچ ارتباطی به سیاست ندارد. ما می‌خواهیم با جشنواره فجر، دوستان جدیدی بیابیم. برای همین دنبال کسانی هستیم که موجب تماس و ارتباط ما با دیگران باشند.

مصاحبه‌گر: Theresa Tropper