۱)    شرایط بحرانی در راهست. دانشجویان باید خود را برای دخالت فعال و سازنده در آن آماده سازند. این کار نیاز به سازماندهی دارد.

۲)    دانشجویان مانند کارگران از مستعدترین قشرها برای کار سازمان یافته هستند. این امر به شرطی متحقق می شود که بر اساس روش درست عمل شود.

۳)    روش درست ایجاد تیم های دانشجویی و به تدریج و با رعایت موارد امنیتی پیوند دادن این تیم ها برای ساختن شبکه هاست.

۴)    یک تیم دانشجویی چند دانشجو هستند که با یکدیگر در تماس بوده و برای کار مشترک همفکری، تصمیم گیری و برنامه ریزی می کنند.

۵)    یک تیم به طور معمول بین دو تا پنج نفر است. بیش از پنج نفر می توان یک تیم دوم را تشکیل داد. تعداد تابع شرایط امنیتی است.

۶)    اعضای یک تیم با اعتماد به یکدیگر بر اساس شناخت متقابل اقدام به طراحی و برنامه ریزی کنش های مختلف می کنند و برای اجرای آن تقسیم کار می کنند.

۷)    به طور معمول در هر کار عملی یک نفر هماهنگ کننده است که افراد تیم زیر نظر وی به مسئولیت های خود می پردازند. فرد هماهنگ کننده برای هر کنش می تواند و باید متفاوت باشد تا همه ی اعضای تیم تجربه ی مدیریتی بیاموزند.

۸)    شرط موفقیت تیم دانشجویی در عمل عبارت است از انضباط کاری. وقتی مسئولیت ها مشخص، تعریف و تقسیم شد، هر فرد بر اساس وظیفه ی خود در هماهنگی با دیگران بر اساس رعایت انضباط دقیق به بهترین شیوه ممکن کار خود را انجام می دهد.

۹)    پیروی دقیق از نکاتی که هماهنگ کننده در طول انجام حرکت تصمیم گیری شده بیان می کند از ضروریات است.

۱۰)    یک تیم دانشجویی جلساتی را به طور غیر علنی و با رعایت نکات امنیتی برگزار می کند. در هر جلسه ای به موضوع تحلیل اوضاع، برداشت از ضروریات مبارزه، پیشنهاد و ابتکارات، تصمیم گیری در باره ی یک طرح کاری مشخص، برنامه ریزی برای اجرا و در نهایت تقسیم کار برای اجرا صحبت و تبادل نظر به عمل می آید.

۱۱)    هر جلسه یک مدیر جلسه دارد که بحث را بر اساس یک نظم موضوعی یکی بعد از دیگری و در طول یک مدت زمان مشخص به پیش می برد. مدیر جلسه هر بار یکی از اعضای تیم است.

۱۲)    دانشجویان مانند کارگران از مستعدترین قشرها برای کار سازمان یافته هستند. این امر به شرطی متحقق می شود که بر اساس روش درست عمل شود. روش درست ایجاد تیم های دانشجویی و به تدریج و با رعایت موارد امنیتی پیوند دادن این تیم ها برای ساختن شبکه هاست.

۱۳)    حوزه ی کنشگری یک تیم دانشجویی به طور معمول در دانشگاه است. اما یک تیم می تواند در بیرون از دانشگاه نیز دست به فعالیت بزند.

۱۴)    در چارچوب دانشگاه تیم دانشجویی می تواند به آگاه سازی، اطلاع رسانی، فعال سازی دانشجویان، پخش اعلامیه، شعار نویسی، آموزش و تشویق سازماندهی، شناسایی دانشجویان فعال، شناسایی جاسوسان و خائنین، بررسی تله های امنیتی، بررسی امکان به راه اندازی تحصن و اعتصاب و اعتراض؛ شناسایی ضعف ها و کمبودها و حساسیت های دانشجویان و … می باشد. انشجویی

۱۵)    تیم های دانشجویی به تدریج و با رعایت نکات امنیتی یکدیگر را یافته و با هم ارتباط برقرار می کنند. راه های همکاری و کارهای دو یا سه تیمی را بررسی می کنند و در صورت نیاز با رعایت احتیاط های لازم با هم جلسات مشترک برگزار می کنند و به سان یک تیم بزرگ میان خود بحث کرده، تصمیم گیری نموده و برای کار جمعی میان تیم ها برنامه ریزی می کنند.

۱۶)    از اتصال میان تیم ها در درون یک دانشگاه «شبکه دانشجویان مبارز دانشگاه» شکل می گیرد. این شبکه باید تا زمان لازم مخفی و غیر علنی شکل گیرد، اما در زمان عمل کلیه ی اعضای آن به صورت هماهنگی از قبل پیش بینی شده یا هماهنگی خودجوش در صحنه فعالیت می کنند.

۱۷)    وجود این شبکه ها جو دانشگاه را فعال کرده و دانشجویان بیشتری را به مبارزه تشویق می کند.

۱۸)    در نهایت شبکه های دانشگاه های مختلف با تثبیت حضور عملی خود می توانند در فضای مجازی و یا از طرق دیگر با در نطر گرفتن نکات امنیتی یکدیگر را پیدا کرده و تشکیل یک شبکه وسیعتری را بدهند که شبکه های بین دانشگاهی هستند.

۱۹)    کمیته دانشجویی سازمان خودرهاگران سال گذشته پیشنهاد داد که دانشجویان فعال و مبارز در صدد ایجاد «شبکه سراسری دانشحویان ایران» (شسدا) باشند.

۲۰)    این شبکه قادر خواهد بود حرکت های سراسری و گسترده را در سراسر کشور تهیه و تدارک ببیند.

در تارنمای خودرهاگران مطالب بیشتری در ارتباط با «شسدا» در دسترس است.